من خیلی از آدم‌ها را دیدم که خودشان به خودشان می‌گفتند ما آدم‌های درب‌داغونی بودیم، ولی می‌گفتند کتاب همین شهیدی که برای شما تعریف کردند، ابراهیم هادی را خواندیم متحول شدیم! بچه‌هایی که می‌رفتند جبهه خیلی‌هایشان از اول حاضر به شهادت نبودند، بعد می‌‌رفتند کم‌کم دل‌شان می‌رفت! کم‌کم دل‌شان می‌‌رفت! و بعضی‌ها دل‌شان خیلی می‌رفت! ش هید ابراهیم هادی کسی بود که دلش خیلی رفته بود. از جلوی خاکریز دشمن حرکت می‌کرد چه مشیی داشت! چه نوری می‌پراکند پشت سر خودش! لشکر دشمن می‌آمد این‌طرف تسلیم می‌شد!