منو یکم ببین ، سینه‌زنیمو هم ببین
ببین که خیس شدم ، عرق نوکریمه این
دلم یه جوریه ، ولی پر از صبوریه
چقدر شهید دارن ، میارن از تو سوریه

منم باید برم ، آره برم سرم بره
نذارم هیچ حرومی طرف حرم بره
یه روزی هم بیاد نفس آخرم بره

“حسین آقام آقام
حسین آقام آقام آقام”

یه دسته گل دارم ، برای این حرم میدم
گلم که چیزی نیست ، برا حرم سرم میدم
برای قربونی ، اسماعیلو میدم با عشق
خودم با بچه‌هام ، فدای بانوی دمشق

منم یه مادرم ، پسرمو دوسش دارم
ولی جوونمو ، به دست بی‌بی میسپارم
بی‌بی قبول کنه ، بشه مدافع حرم

“حسین آقام آقام
حسین آقام آقام آقام”

اونا که از جنون ، یه کلمه نفهمیدن
شبیه شامیا ، به گریه‌هام می‌خندیدن
کنایه میزنن ، دلمو می‌سوزونن و
می‌خوان با حرفاشون ، خالی کنن دل منو

قسم به اون بدن ، که چیدنش روی حصیر
منم شبیه اون ، عقیله‌ای که شد اسیر
به‌غیر زیبایی ، نمیبینم تو این مسیر

“حسین آقام آقام
حسین آقام آقام آقام”

ای سایه‌ی سرم ، تا که تو رفتی همسرم
همش بهونه‌ی تو رو میگیره دخترم
به جای لالایی ، روضه براش می‌خونم و
دمِ بابا باباش داره می‌گیره جونمو

گناهِ دخترم چی بوده که بابا ندید
گلم بابا میخواد ، جواب ناله‌شو بدید
فقط رقیه جون ، صدای بچه‌مو شنید

“حسین آقام آقام
حسین آقام آقام آقام”